Γονεϊκή Συμμαχία: πώς οι γονείς γίνονται ομάδα;
Γονεϊκή Συμμαχία: πώς οι γονείς γίνονται ομάδα;
Γράφει η Βασιλική Τσώνου
Ο ερχομός ενός παιδιού στον κόσμο είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός για τους νέους γονείς, και προκαλεί πολύ πρωτόγνωρα συναισθήματα! Αναπόφευκτα οι νέοι γονείς καλούνται να υιοθετήσουν καινούριους ρόλους και να αναλάβουν νέες ευθύνες. Αυτό μπορεί να σας προκαλέσει ανησυχία, αφού η όλη αυτή διαδικασία είναι καινούργια για εσάς!
Υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να φροντίσετε πριν τη γέννηση του παιδιού σας, όπως να τακτοποιήσετε το δωμάτιό του και να το εξοπλίσετε με τα απαραίτητα είδη. Όμως, εδώ θα επικεντρωθούμε σε ένα πολύ βασικό ζήτημα που πρέπει να έχετε στο νου σας πριν ακόμη κρατήσετε στα χέρια σας το μωράκι σας! Αυτό είναι η ανατροφή του.
Τι σημαίνει ανατροφή;
Ανατροφή είναι η διαπαιδαγώγηση που παρέχεται σε ένα παιδί από τους γονείς του, τα πρόσωπα φροντίδας του. Δηλαδή, ο νέος γονιός αναλαμβάνει να μάθει στο παιδί του πρότυπα συμπεριφοράς, όρια και κανόνες, καλούς τρόπους και αξίες.
Μα, θα αναρωτηθείτε, ‘’Γιατί πρέπει να το σκεφτούμε αυτό από τώρα; Έχουμε ήδη πολλά άλλα πράγματα στο νου, πιο σημαντικά. Το βλέπουμε και μετά αυτό, έχουμε χρόνο’’. Από τη στιγμή που θα γεννηθεί το παιδάκι σας, δεν θα έχετε τόσο χρόνο όσο φαντάζεστε να το αποφασίσετε! Θα υπάρχουν πολλά πρακτικά ζητήματα που συνεχώς θα παίρνουν προτεραιότητα (τάισμα, άλλαγμα πάνας, ύπνος, μπανάκι).
Πάμε λοιπόν να δούμε τι μπορείτε να κάνετε, για να μη σας φανεί βουνό!
Τι πρέπει να συμφωνήσουν οι νέοι γονείς πριν γεννηθεί το παιδί τους;
Οι ειδικοί τείνουν να συμφωνούν στο ότι δεν υπάρχει μία μέθοδος ανατροφής των παιδιών που να είναι ‘’η καλύτερη’’! Το σημαντικό είναι να ξεκινήσετε από μία σωστή βάση. Να συμφωνήσετε εξαρχής και από κοινού τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του νέου σας παιδιού. Να φτιάξετε δηλαδή μια γονεϊκή συμμαχία.
Τι είναι η γονεϊκή συμμαχία;
Ο βαθμός και η ποιότητα συγχρονισμού των συζύγων σχετικά με τον γονικό τους ρόλο: με άλλα λόγια, κατά πόσο καταφέρνουν οι δύο γονείς να ασκήσουν το ρόλο του γονέα με σύμφωνο τρόπο.
Πριν έρθει στον κόσμο το παιδάκι σας λοιπόν, μπορείτε να αποφασίσετε ότι:
- Οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές του παιδιού πρέπει να ακολουθούνται από αρνητικές συνέπειες. Το παιδί πρέπει να μάθει πως η συμπεριφορά που δεν είναι αποδεκτή, πρέπει να περιοριστεί.Όμως είναι βασικό οι συνέπειες να εφαρμόζονται με συνέπεια! Τι εννοούμε με αυτό: Αν το παιδί σας κάνει κάτι που δεν είναι επιθυμητό και εσείς το τιμωρήσετε π.χ. την πρώτη φορά απαγορεύοντάς του να φάει το αγαπημένο του γλυκό, αλλά την επόμενη φορά που θα ξανά κάνει κάτι που δεν θέλετε, δεν του στερήσετε το γλυκό του, πιθανώς δεν θα καταλάβει τι λάθος έκανε και θα συνεχίσει να μη συμπεριφέρεται σωστά
- Οι σωστές συμπεριφορές πρέπει να επιβραβεύονται. Αν το παιδί σας συμπεριφέρεται με σωστό τρόπο και εσείς του πείτε ‘’μπράβο’’ ή το αγκαλιάσετε ή του επιτρέψετε να παίξει με τους φίλους του περισσότερο, είναι πολύ πιθανό να εξακολουθήσει να συμπεριφέρεται σωστά!
Προσοχή: Να αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε συνέχεια ως επιβράβευση υλικά αγαθά, γιατί το παιδί σας μπορεί να καταλήξει να αποζητά το υλικό σαν υλικό και να μη το ενδιαφέρει πλέον ο λόγος για τον οποίο πήρε την επιβράβευση.
- Η σωματική τιμωρία δεν είναι σε καμία περίπτωση αποδεκτή. Το παιδί λαμβάνει λάθος πρότυπα συμπεριφοράς, μαθαίνει πως το να ασκεί βία δεν είναι κακό και επιπλέον, μπορεί να αισθάνεται ανασφάλεια και φόβο μέσα στο σπίτι που μεγαλώνει, κάτι που δεν πρέπει να συμβεί.
- Βάζουμε όρια. Δεν εννοούμε με αυτό την απόλυτη αυστηρότητα όμως! Εξηγήστε με απλά λόγια στο παιδί σας ποια πράγματα μπορεί να κάνει και ποια όχι, αφήνοντάς του περιθώρια ελευθερίας. Πρέπει να μπορεί να εξερευνήσει το περιβάλλον του και να προσαρμοστεί σε αυτό όπως επιθυμεί, μέσα στα όρια που εσείς θα του έχετε θέσει.
- Του μαθαίνουμε την αξία της αγάπης! Να μη φοβάστε να δώσετε απλόχερα την αγάπη σας στο παιδί σας με τη σκέψη ότι μπορεί να το ‘’κακομάθετε’’. Δείξτε του με κάθε τρόπο ότι το αγαπάτε!
- Σεβασμός και ευγένεια: Να το αντιμετωπίζετε ως ισάξιο με εσάς: Όχι ως ανώτερο, ούτε ως κατώτερο πλάσμα. Ανεξαρτήτου ηλικίας πρέπει να του μιλάτε ευγενικά, να σέβεστε το χώρο και το χρόνο του και να μην το πιέζετε να κάνει πράγματα που δε θέλει.
- Υγιής διάλογος/διαφωνία: Επικοινωνούμε τις ανάγκες μας μέσω του διαλόγου και ακούμε και τις ανάγκες των άλλων αφήνοντάς τους χρόνο να μιλήσουν. Μπορούμε να διαφωνούμε σε κάτι χωρίς να τσακωνόμαστε, αρκεί να ακούμε και να μας ακούνε.
Τα παραπάνω αποτελούν κάποιες ιδέες, ώστε να ξεκινήσετε να χτίζετε τη συμμαχία σας. Κάποια από αυτά μπορεί να ταιριάζουν περισσότερο και κάποια λιγότερο στο δικό σας γονεικό στυλ. Σημασία έχει να επιλέξετε αυτά που κάνουν περισσότερο νόημα και στους δύο γονείς και φυσικά να σκεφτείτε και εσείς ποιες αξίες είναι σημαντικό να περάσετε στο παιδί σας. Η κάθε οικογένεια είναι διαφορετική. Το πιο σημαντικό είναι να παραμένει δεμένη ακολουθώντας κανόνες που έχει ορίσει μαζί, σε κλίμα συνεργασίας.
Αν εγώ και ο σύντροφός μου δεν συμφωνούμε σε όλα;
Είναι πολύ φυσιολογικό κατά τη γονεϊκή συμμαχία στην ανατροφή του παιδιού σας να βρείτε πράγματα με τα οποία δε συμφωνείτε. Ο ένας όμως, πρέπει να σέβεται τις αξίες του άλλου ως προς τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας. Μπορεί να μην ταιριάζουν μεταξύ τους, αλλά πρέπει να τα βρείτε κάπου στη μέση για το καλό του νέου ανθρώπου που θα φέρετε στη ζωή. Προσοχή όμως, πέρα από το σεβασμό στις αξίες του κάθε γονέα πρέπει να έχετε στο νου πως η έλλειψη ενότητας, συμφωνίας, μπορεί να φέρει δυσλειτουργίες στην οικογένεια. Αν ο ένας γονιός επιτρέπει στο παιδί του μία συμπεριφορά και ο άλλος την απαγορεύει, το παιδί παίρνει μπερδεμένα μηνύματα και δεν μπορεί να καταλάβει εν τέλει αν αυτή η συμπεριφορά είναι σωστή ή όχι.
Το ζευγάρι λοιπόν, πρέπει να μάθει να συμφωνεί και αν διαφωνεί, να μην το κάνει μπροστά στο παιδί, γιατί έτσι μειώνει την εγκυρότητα του ενός γονέα και τον θέτει υπό αμφισβήτηση. Θα πρέπει να κάνετε λοιπόν, ένα ‘’συμβούλιο’’, όπου θα βάλετε τις ιδέες σας στο τραπέζι και θα αποφασίσετε να είστε σύμμαχοι, στην ίδια ομάδα! Πώς θα το καταφέρετε αυτό; Ας δούμε κάποια χρήσιμα tips:
Πρακτικές που ενισχύουν τη συμμαχία και την αίσθηση ομαδικότητας και συνεργασίας
Ενσυναίσθηση/‘’Προσπαθώ να καταλάβω αυτό που νιώθεις’’
Είναι πολύ βασικό σε μία σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων να προσπαθεί να μπαίνει ο ένας στη θέση του άλλου. Ακόμη πιο σημαντικό είναι να γίνεται εμφανής η πρόθεση ότι θέλουμε να καταλάβουμε τον άνθρωπό μας. Έτσι, διευκολύνεται η επικοινωνία και δημιουργείται το αίσθημα της ενότητας!
Αμοιβαία υποστήριξη/’’Σε στηρίζω’’
Δύο νέοι άνθρωποι που πρόκειται να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί πρέπει να είναι υποστηρικτικοί ο ένας απέναντι στον άλλον. Να μην υποβαθμίζει ο ένας τις προσπάθειες του άλλου, αλλά να συμμαχεί και να στηρίζει όσο μπορεί το σύντροφό του. Με αυτό τον τρόπο το ζευγάρι αποκτά συνοχή και μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στο ρόλο του γονέα.
Σχέση εμπιστοσύνης/’’Σε εμπιστεύομαι’’
Όταν ο ένας γνωρίζει ότι μπορεί να εμπιστεύεται τον άλλον, σε μία σχέση ζωής, είναι πιο πιθανό να λειτουργήσει αυτή η σχέση, με την αίσθηση της ενότητας ως προς την ανατροφή του παιδιού τους. Όταν γνωρίζετε ότι μπορείτε να αφεθείτε και να εμπιστευθείτε το σύντροφό σας, δημιουργείται το αίσθημα της ασφάλειας και μέσα σε μία οικογένεια πρέπει να νιώθουμε ασφαλείς.
Ακρόαση χωρίς επίκριση/’’Σε ακούω, αλλά δε σε κρίνω’’
Είναι σημαντικό να αισθάνεται ο σύντροφός μας, ότι μπορεί να μας μιλήσει χωρίς να φοβάται ότι θα κριθεί. Να σκέφτεστε πως είστε μία ομάδα που περιμένει το νέο μέλος της και ως ομάδα, πρέπει να μιλάτε ανοιχτά ο ένας στον άλλον, χωρίς φόβο, γιατί είστε σύμμαχοι και έχετε έναν κοινό στόχο: τη σωστή διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας!
Μοιράζομαι τις ανησυχίες μου. Επικοινωνήστε τους φόβους και τις ανησυχίες σας. Θα διαπιστώσετε πολύ πιθανώς, πως σαν επικείμενοι γονείς θα έχετε πολλές κοινές ανησυχίες και θα είναι πολύ πιο εύκολο να λειτουργήσετε σαν ομάδα!
Ο δρόμος προς τη γονεικότητα είναι μακρύς! Πολλά μπορεί να προκύψουν και πρέπει να είστε προετοιμασμένοι. Από την άλλη όμως, θα ξέρετε, ότι όλο αυτό το ταξίδι θα σας ανταμείψει με το καλύτερο δώρο: το παιδί σας!