
Ένα υπόμνημα για την αποδοχή
Όλ@ θέλουμε να είμαστε ευτυχισμέν@. Το να κάνουμε πράγματα που μας ικανοποιούν, μας γεμίζουν, δίνουν νόημα στη ζωή μας, είναι σίγουρα κάτι που συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση.
Τι γίνεται όμως με εμάς τους ίδιους;
Όλ@ θέλουμε να είμαστε ευτυχισμέν@. Το να κάνουμε πράγματα που μας ικανοποιούν, μας γεμίζουν, δίνουν νόημα στη ζωή μας, είναι σίγουρα κάτι που συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση.
Τι γίνεται όμως με εμάς τους ίδιους;
Χαμηλή Αυτοεκτίμηση, Μειωμένη Διεκδικητικότητα και Παθητική Συμπεριφορά. Διεκδικητικότητα:”Αυτό ακριβώς πιστεύω, έτσι βλέπω την κατάσταση” (Lange & Jakubowski, 1977). Κι ενώ η φράση αυτή μπορεί να ακούγεται εύκολη σαν ιδέα, έχεις παρατηρήσει ποτέ πόσο δύσκολο μπορεί να είναι στην πράξη να υπερασπιστούμε τα όρια, τα συναισθήματα και τα δικαιώματά μας μπροστά στους άλλους ανθρώπους; Η δυσκολία αυτή συχνά έχει να κάνει με τα επίπεδα της αυτοεκτίμησής μας. Η διεκδικητικότητα συνδέεται με την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό μας. Τι είναι η αυτοεκτίμηση;
Τι επιδρά περισσότερο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου, τα γονίδια ή οι περιβαλλοντικοί παράγοντες; Πάντα αυτή η αιώνια διαμάχη… Πλήθος επιστημόνων έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν αυτό το καίριο ερώτημα. Τόσοι και τόσοι έχουν απαντήσει κι έχουν αναπτύξει τις θεωρίες τους, αλλά στο τέλος της ημέρας, η απορία παραμένει. Αν μπορούσα να μεταδώσω στο παιδί μου μόνο καλά γονίδια ή μόνο τις σωστές αρχές, τι θα επέλεγα;
Ο ύπνος είναι μια φυσιολογική διεργασία, απαραίτητη για τη σωματική αλλά και ψυχική ευημερία του ανθρώπου. Συμβάλλει στην μείωση του άγχους και βελτιώνει τη λειτουργικότητα του ατόμου, καθώς αυξάνει τη συγκέντρωση, την ενέργεια και τη διάθεσή του. Τι συμβαίνει όμως, όταν η ποσότητα και η ποιότητα ύπνου που λαμβάνουμε δεν είναι επαρκής;
Μιλώντας για διπολική διαταραχή, αναφερόμαστε σε μια χρόνια ψυχική διαταραχή της διάθεσης του ατόμου. Κύριο χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής αποτελεί η εναλλαγή επεισοδίων μανίας και κατάθλιψης. Ανάμεσα στα επεισόδια αυτά παρεμβάλλεται μια περίοδος κατά την οποία η διάθεση του ατόμου είναι φυσιολογική. Τα άτομα που εμφανίζουν διπολική διαταραχή έρχονται αντιμέτωπα με συναισθήματα δυσφορίας και η λειτουργικότητά τους σε διάφορους τομείς της καθημερινότητας είναι μειωμένη. Η διπολική διαταραχή συνήθως εμφανίζεται για πρώτη φορά στην αρχή της ενήλικης ζωής του ατόμου, με τη διάγνωση να δίνεται και πριν τα 18 έτη.
Η παιδική κακοποίηση αποτελεί πλέον ένα σοβαρότατο πρόβλημα, με τις επιδημιολογικές μελέτες να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς 3 στα 4 παιδιά πέφτουν θύμα σωματικής βίας ή ψυχολογικής κακοποίησης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντίστοιχα, 1 στις 5 γυναίκες και 1 στους 13 άντρες αναφέρουν πως έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, όντας ανήλικοι 0-17 ετών. Ο θύτης μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, συγγένειας, μόρφωσης και ηλικίας.
——————————–