Μπράβο: η αξία του και κατά πόσο είναι αυτονόητο
Μπράβο: η αξία του και κατά πόσο είναι αυτονόητο
Μπράβο: η αξία του και κατά πόσο είναι αυτονόητο
Βασισμένο σε κείμενο του Νίκου Νακόπουλου
Παρακάτω θα διαβάσετε ένα κείμενο του Νίκου Νακόπουλου για το “μπράβο”, καθώς κι ένα σχόλιο και μία παρότρυνση από την Blog Editor του SoulScan, με αφορμή τον μήνα ψυχικής υγείας. Πόσο συχνά λέμε μπράβο, λοιπόν; Μήπως έχει εκλείψει στον σύγχρονο τρόπο έκφρασης; Τί μπορούμε να αλλάξουμε
Μην κλαις, θέλω να ξεκουραστώ. Μάθε να μιλάς, να γράφεις. Δώσε ένα φιλάκι στο παππού, μια αγκαλιά στη θεία και άλλη μια. Δείξε πόσες ξένες λεξούλες ξέρεις, διάβαζε το καλοκαίρι, κάνε ασκησούλες, άσε το παιχνίδι, πάρε 10 σε όλα τα μαθήματα. Το μεσημέρι εδώ κοιμόμαστε, ησυχία σε παρακαλώ. Κάνε τα ψώνια. Πέταξε τα σκουπίδια. Κάνε αγγλικά γαλλικά πιάνο, μπαλέτο, ποδόσφαιρο, κολύμβηση, ζωγραφική.
Κάνε σχέση όταν εγώ όταν θα σου δώσω το ελεύθερο, θα κάνεις σεξ όταν εγώ θα σου πω. Μην κλαις, να είσαι δυνατός/η, μη θυμώνεις και μην μου αντιμιλάς, μην είσαι ανυπόμονη/ος. Τι θα πει ο κόσμος. Χαμογελά λίγο. Όταν θα κάνεις δικά σου παιδιά θα καταλάβεις. Δες σε τι είναι καλύτερα τα άλλα παιδάκια, πάρε παράδειγμα από τον αδερφό σου, να έχεις πολλούς φίλους στο σχολείο, δεν μου αρέσει αυτή η φίλη σου με τα σκουλαρίκια.
Άκου τα προβλήματα μου με τον μπαμπά σου/τη μαμά σου και στήριξε με. Πάρε το Proficiency, πάρε το Β2, περνά στο πανεπιστήμιο που θα σου πω εγώ, τελείωσε σε 4 χρονιά, κάνε μεταπτυχιακό, κάνε και άλλο να το έχεις, βρες δουλειά, βρες μια καλύτερη δουλειά, κάνε διδακτορικό να το λέω, πάρε και ένα δεύτερο πτυχίο να το’ χεις.
Α και που’σαι πότε θα παντρευτείς επιτέλους, πότε θα κάνεις παιδάκι, ε να μην κάνετε και ένα δεύτερο μωρέ; Κυριακή θα φάμε μαζί ε; Διακοπές που λες να πάμε φέτος όλοι μαζί; Γιατί δεν με πήρες σήμερα τηλέφωνο, δεν με σκέφτεσαι καθόλου;
Τι εννοείς δεν αναγνωρίζω τον κόπο σου και τη προσπάθεια σου; Τι εννοείς δεν είμαι ποτέ ευχαριστημένος/η; Τι εννοείς δεν σου έχω πει ποτέ “μπράβο”; Μα αυτά είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ! Τα αυτονόητα θα λέμε;
Σχόλιο Blog Editor
Ο Νίκος Νακόπουλος στο παραπάνω κείμενο περιέγραψε μέσα σε λίγες γραμμές ένα από τα βασικότερα προβλήματα του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου: την συνεχώς αυξανόμενη τάση για επιδόσεις σε συνδυασμό με την συνεχώς μειωμένη τάση για έπαινο. Σχεδόν όλοι μπορούμε να βρούμε μέσα σε αυτές τις γραμμές, φράσεις που έχουμε ακούσει, έχουμε πει ή έχουμε σκεφτεί. Φράσεις που μπορεί να προέρχονται από γονείς, από την κοινωνία και ορισμένες φορές κι από εμάς τους ίδιους προς τον εαυτό μας. Όλες τους με έναν κοινό παρονομαστή, την αίσθηση του ανικανοποίητου.
Μάθαμε δυστυχώς να μην ικανοποιούμαστε με τίποτα. Θέλουμε συνεχώς κι άλλα. Από τους εαυτούς μας, από τα παιδιά μας, από τους συντρόφους μας, τους φίλους μας. Δεν είμαστε αρκετοί, αυτά που έχουμε δεν είναι αρκετά, αυτά που κάνουμε δεν είναι αρκετά, αυτά που ξέρουμε δεν είναι αρκετά. Μεγαλώσαμε με την ανάγκη για το “κάτι παραπάνω” φυτεμένη βαθιά μέσα μας. Γίναμε projects αυτο-βελτίωσης. Θα φτιάξω αυτό, θα διορθώσω εκείνο, θα αλλάξω το άλλο. Μέχρι πότε; Πότε θα ικανοποιηθούμε; Πότε θα ικανοποιηθούν οι άλλοι από εμάς; Κι αν αυτή η ικανοποίηση δεν έρθει ποτέ, τι θα κάνουμε; Θα κυνηγάμε επιδόσεις μέχρι το τέλος;
Πότε θα πούμε στον εαυτό μας μπράβο; Πότε θα ξεκουραστούμε; Πότε θα νιώσουμε περηφάνια γι αυτά που έχουμε καταφέρει; Και τα παιδιά; Ποιος θα πει μπράβο στα παιδιά μας; Κάναμε την αγάπη και την επιβεβαίωση αυτονόητα. Αυτονόητο πως; Πώς ένα παιδί θα καταλάβει ότι το αγαπούν αν δεν το ακούσει; Πώς θα καταλάβει ότι τα κατάφερε αν δεν του πούμε μπράβο, αν δεν του δώσουμε το διάλλειμα που του αξίζει. Γιατί το “μπράβο, πάμε τώρα στον επόμενο στόχο” είναι άλλο πράγμα. Δεν είναι μπράβο χαλάρωσης, είναι μπράβο κινητοποίησης. Μπράβο για να πάρουμε δύναμη να συνεχίσουμε. Επιβράβευση για να παγιωθεί η επιθυμητή συμπεριφορά. Δεν είμαστε, όμως, οι σκύλοι του Pavlov, είμαστε άνθρωποι. Και τα παιδιά, άνθρωποι είναι κι αυτά, με συναισθήματα, με ανάγκες.
Μία Συμβουλή
Ο Μάιος είναι καθιερωμένος ως μήνας ψυχικής υγείας κι εμείς εδώ από την ομάδα του SoulScan, έχουμε να σας προτείνουμε να πείτε πολλά και δυνατά ΜΠΡΑΒΟ!! Μπράβο στους εαυτού σας για όσα έχουν καταφέρει μέχρι τώρα, μπράβο στα παιδιά σας, στους/ις φίλους/ες σας, στους/ις συντρόφους σας. Γεμίστε τον αέρα με ηχηρά, αληθινά μπράβο χωρίς προϋποθέσεις, το αξίζετε και το αξίζουμε!